Wijn uit het hertogdom Uzès

Wijnen uit Uzès? Nooit van gehoord? Toch gaat het hier wel over een geschiedenis van ruim tweeduizend jaar. . . . Dus het wordt tijd dat we er van horen!

Reeds in de zesde eeuw vòòr de geboorte in een schapenstal nabij Bethlehem, van ene JC, introduceerden eerst de Feniciërs later gevolgd door de Grieken, wijnstokken in de regio rondom de plaats Uzès en met de komst van de Romeinen bleef de productie van wijn zich verder ontwikkelen. In de Middeleeuwen kreeg wijn niet alleen een sterke symbolische betekenis voor de christelijke geestelijkheid tijdens de Katholieke gebedsdienst, ook de behoeften van onder andere de bisschoppen waren in hoge mate belangrijk voor die ontwikkeling. Want die bisschoppen gebruikten de wijn, zonder op de kosten te beknibbelen, ook tijdens de ontvangsten van reizigers, pelgrims en meer prestigieuze gasten in hun comfortabele en goed bewaakte paleizen. Die paleizen deden niet onder voor die van de prinsen, koningen of keizers. In de vijftiende eeuw was de wijnstok, gecultiveerd en de grond veroverd op het geurende kreupelhout (garrigue) op de zonovergoten hellingen, aangeplant in kleine ommuurde (zowel als bescherming tegen de grazende kuddes, als om het eigendom aan te geven) gaarden.

Gravures des personnages des cartes départementales de VuilleminIn de zeventiende eeuw reeds werd door Jean-Baptiste Racine, tijdens zijn verblijf in Uzès, melding gemaakt van een kwalitatief goede wijngaard en van nobele wijnen. Volgens Racine zou het het beste van het Koninkrijk zijn. Hij kon het weten want hij bereisde het hele koninkrijk om zijn toneelstukken te promoten.

Het geografische gebied van de IGP Uzès beslaat 77 gemeenten. Het bereik wordt met nog eens  6 plaatsen in de buurt; dwz. gemeenten waar wijnmakers alleen wijnen voor de IGP Uzès kunnen maken maar geen druiven mogen laten groeien. Overigens, sinds juni 2013 mogen de producenten in plaats van IGP de aanduiding AOC gebruiken. Voor de witte en rosé mag dat met ingang van de oogst van 2013, voor de rode wijnen mag bij de oogst van 2012 al AOC op de fles vermeld worden.

Een mooie reden om er een fles bubbels uit Uzès tegenaan te gooien!

Hertogdom Uzes Het hertogdom strekt zich uit tussen Nîmes en Alès, Uzès ligt in het oostelijke deel.

duc d'UzesD

De hertog staat op deze foto centraal. Elke vergelijking met een uit Oostenrijk afkomstige schilder berust op puur toeval!

Bij mijn bezoek aan de deze mooie plaats was mijn eerste vraag wie dan wel de hertog (= duc) van Uzès was. Helaas moest de gemiddelde inwoner mij het antwoord schuldig blijven en was het Google dat mij het antwoord gaf. Jacques de Crussol, de 17e hertog van het hertogdom Uzès, is op naaststaande foto nogal prominent aanwezig. Overigens is het zo dat als de vlag op zijn kasteel wappert, de kasteelbaas thuis is.

Tijdens een weekje Uzès bracht ik natuurlijk een bezoek aan enkele producenten. Een van hen, een Nederlander die vanwege de oogst helaas geen tijd had om ons te ontvangen, levert één van zijn wijnen aan de HEMA en is daar natuurlijk heel trots op. Ik was echter niet in staat deze wijn in het assortiment terug te vinden. Daarom maar wat meer aandacht aan een producent die wel tijd en aandacht voor ons had. Deleuze-Rochetin. Het domein, dat eigenlijk in Arpaillargues ligt, kwam in 1820 in handen van de familie Deleuze. Het is het echtpaar Jean-Michel et Catherine Cathonnet die tegenwoordig de gaarden bestieren. Ze stammen af van de naamgevers Gabrielle Deleuze, echtgenote van Louis Rochetin die de verschillende domeinen samenvoegden tot één en het tot begin vorige eeuw bewerkten. Jean-Michel liet mij zien waar de wijngaarden, verdeeld over het hertogdom gelegen zijn en zond me later ook nog onderstaande plattegrond met druivensoorten een plaatsen.plan (cépages + villes)

In de wijngaarden wordt langzaamaan overgeschakeld naar biologische landbouw, hoewel er nog wel bestreden wordt met zwavel en Bordeauxse pap. Hun wijnmaker is Bertrand Salzes die zijn opleiding genoot in Montpellier en werkte voor Domaine Drouhin in Oregon (VS) en bij Château Montus in Madiran.

alegriaBij de ontvangst in de ruimte waar ook regelmatig exposities worden gehouden, werd direct een feestelijk glas ingeschonken; hun méthode traditionelle, de Alegria 2011 (ja, met jaartal!), gemaakt chardonnay (80%) en sauvignon blanc (20%). Om te voorkomen dat er teveel jonge druiven aangroeien, worden tijdens de groei regelmatig jonge spruiten weggeknipt. (= Ebourgeonnage). Een lichtgele sprankelende wijn met intens fruit in zowel de neus als de mond. Een fijne smaak, fruitig en elegant. Ik zou dit op bepaalde feestelijke momenten graag drinken. Maar dan moet ik wel weer kiezen tussen de Crémant de Loire van Anne en Yves Guegniard en deze. MOEILIJK! Maar voorlopig kan ik kiezen want er liggen van elk een paar flessen koud. GELUKKIG!

Sorcier ChardonnayDe tweede wijn was een 100% chardonnay zonder houtopvoeding, de Sorcier 2012 IGP Cevennes (Sorcier = tovenaar). Dankzij voldoende regen tussen eind augustus en half september heeft de druif zich in alle rust kunnen ontwikkelen tot een mooie rijpheid. Alleen dat sap werd opgevangen en gebruikt dat door lichte persing werd opgevangen. De gisting vond plaats in met temperatuur gecontroleerde cuves. Aldus ontstond een lichtgekleurde witte wijn met zachtgroene tinten, een geur die de Fransen “agrumes” noemen. (zeg maar citrusfruit). Alles bij elkaar een fris en fruitig glas wijn die het moet hebben van het fruit. Prachtig als aperitief.

harmattanDe volgende witte was van een heel ander kaliber: l’Harmattan 2012, (= een droge en stoffige wind uit het zuiden van de Sahara) gemaakt van de meer regionale druiven Viognier (60%), Grenache blanc (40%). Afhankelijk van de kwaliteit van de oogst wordt bepaald hoeveel procent van het sap op hout gist en hoeveel op RVS. In tegenstelling tot de vorige mag deze wijn het IGP Duché d’Uzès Blanc dragen. De druiven groeien op temidden van garrigue en olijvenbomen en liggen tegen de beschermende heuvels op. De wijn is rijk, vol van kleur en heeft de geur van perziken, wit fruit en dankzij het hout mooie, maar niet overdreven, vanilletonen. De afdronk zou ik zonder meer lang en plezierig willen noemen. Een mooie combinatie met diverse soorten vis, wit vlees en romige gerechten.

heritage du levantDe volgende wijn was een rode, L’Héritage du Levant, IGP Duché d’Uzès, Rouge 2011 (De Levant is een historisch-geografische term voor een gedeelte van West-Azië. Het beslaat het gedeelte direct ten oosten van de Middellandse zee.) De wijn is samengesteld uit de volgende druivensoorten: Syrah (80%), Grenache (15%) en Mourvèdre (5%). Een typische wijn voor dit seizoen, de herfst! Een fruitbom!  De wijn gist op metalen cuves en ziet tot aan de botteling helemaal geen geen houten vaten. Een rijke paarse kleur met een dominante neus van zwarte bessen en een beetje peper. In de mond, een goede concentratie, de wijn is fris, rjk en fruitig, heeft fijne finesses en een prettig evenwicht met een lange afdronk.

sarrazine-2009De volgende en laatste rode wijn, la Sarrazine 2009 is ontstaan uit het sap van de Grenache (45%), Syrah (45%), Mourvèdre (10%) en is ook een IGP Rouge, Duché d’Uzès.  (la Sarrazine heeft te maken met de Saracenen die een belangrijke rol bij de kruistochten speelden en bekend zijn uit het Roelandslied!). Het fruit weekt twee à drie weken in het sap bij een gecontroleerde temperatuur. Gedurende die tijd wordt elke dag gecontroleerd hoe de voortgang is om er voor te zorgen dat bij deze wijn alleen het beste goed genoeg is. 80% van de wijn fermenteert daarna in RVS cuves en 20% op vaten van eikenbomen uit de Tronçais, een streek in het Franse departement Allier. De wijn is dieppaars van kleur met aardse, bijna herfstige bosgeuren, cacao en de geur van op een BBQ geroosterd vlees. Na flink rondwalsen komen de fruitgeuren los; vooral kersen en zoethout, maar ook die van tabak. Werkelijk prachtig! In de mond veel volume, fijne tannines, en een lange afdronk. Dat belooft wat de komende jaren.

zephyrTot slot, een zoete wijn gemaakt van de Muscat à Petits Grains (100 %) De Zephyr 2011 VA.C. Vin de France. (Zephyr is de oud-Griekse naam voor de westenwind die gepersonifieerd is in de Griekse god Zephyros). Na lichte persing en een temperatuur gecontroleerde gisting wordt de gisting op 12% door terugkoeling gestopt zodat er voldoende restsuiker in d wijn achterblijft. Er zijn geuren van bloemen en mint en wat ik graag pourriture noble zou willen noemen. In de smaak een mooi evenwicht tussen zoet en zuur. Combinaties met appeltaart, en eendenlever liggen wel heel erg voor de hand.

De huiswijnen lieten we voor wat ze waren en helaas de beide rosé wijnen waren helaas uitverkocht. En zo hoort het ook aan het einde van de zomer.

Tot zover . .

Chris Koot

Wijn is het bewijs dat God ons lief heeft
en dat hij het prachtig vindt om ons gelukkig te zien! 
Looft de Heer!
Dit bericht is geplaatst in Columns, Wijn met de tags , . Bookmark de permalink.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *