Elk voor consumptie bedoeld artikel heeft niet alleen in Nederland, maar ook in Europa en ver daarbuiten, een THT datum. En mijn vraag vandaag is nu: “Waarom geldt dat dan niet voor wijn?”
Verwacht van mij in dezen geen originaliteit, ik kwam de, in het Engels gestelde, vraag op een Internationaal Wijnforum tegen. In eerste instantie lachte ik een beetje honend. Eigenlijk om twee redenen:
1. De Nederlandse vragensteller had de hele vraag in het Engels gesteld behalve de drie letters THT. (Dat moet voor elke wereldburger die de Nederlandse taal niet machtig is, een heel vreemde vraag geweest zijn!)
2. Ik vond het (toen) een stomme vraag!
Ik heb het mailtje dat mij op het gestelde vraagstuk wees, dan ook meteen verwijderd. Opzouten met die stomme vragen! Totdat ik enkele nachten later wakker lag te liggen. Het zal de zomerse hitte geweest zijn, of de alcohol van een fles zomerse rosé of inderdaad die vraag: THT. Al woelend vond ik de vraag opeens zo gek nog niet. En omdat ik toch niet kon slapen maalden mijn hersenen door op het vraagstuk, of kon ik daar niet van slapen?
Met betrekking tot de gemiddelde huiswijn zou het een goed idee zijn voor het productschap Wijn om daar eens dieper op in te gaan. Huiswijnen bijvoorbeeld worden tenslotte gebotteld om zo snel mogelijk genuttigd te worden. Niet om stof te vergaren. Zelfs niet het stof van drie maanden!
Zo krijgt Pils van de warenwet een houdbaarheidsdatum van 6 maanden na productie. Prima, dan is het snel op, dus koop je nieuwe en dat is wat je noemt marketing. Maar Abdijbieren (met gist nog in de fles) krijgen van de overheid ook een maand of zes respijt, terwijl sommige van hen, zeker die met een alcoholgehalte boven de 7,5%, makkelijk vijf jaar op fles kunnen doorrijpen en steeds beter of lekkerder worden. Als ik het wat dichter bij huis houd, er lagen altijd wel een paar jaargangen van dit
Yndejaarsbier van Brouwerij ’t Y in Amsterdam in mijn keldertje. Ik was in 2010 toe aan de productie van 2007/2008. Die van 2009/2010 waren toen ik dit schreef, nog lang niet aan de beurt. Intussen hebben alle flesjes mogen genieten van het genot dat zij mij geboden hebben.
Terug naar de wijn nu! Het wordt wat mij betreft tijd dat de producenten of bottelaars van de gemiddelde huiswijn deze vermelding op hun flessen gaan zetten. Al is het alleen maar om te voorkomen dat deze of gene grootgrutter wijn van een lang voorbije oogst gaat aanbieden omdat de oogst van het jaar daarna uitverkocht is. Dat gaat altijd ten koste van de naam van de wijn. Voornoemde grootgrutter of zelfs de importeur vond nog een Europallet of wat van dat lang vervlogen jaar ergens in de achterste hoek van een loods of magazijn en wil er wel voor “WEINIG” van af. De gemiddelde consument van huiswijnen zal daar helaas niet veel van merken. Hij of zij zal zich hooguit afvragen waarom deze wijn anders van kleur en smaak is dan die fles van vorige week. Jaartal? Helaas, daar wordt door menig koper nog steeds niet goed op gelet! Met voldoende bitter- en voetballen wordt ook zo’n wijn door de fabriek, die wij ons lichaam noemen, wel verwerkt tot een heldergele urine en doorgespoeld.
Wat te denken van die Beaujolais Primeur 2006 die ik, intussen 6 jaar geleden, (het was toen mei 2007 dus!) bij vrienden kreeg ingeschonken omdat het een mooie aanbieding van de Dirk was?
Geachte lezer, HELAAS! Die vrienden bestaan! En geloof me, u hebt ze ook! Ze zijn van het soort dat bij de LIDL in Duitsland (als ze daar toevallig toch zijn) van die vaatjes bier kopen omdat de prijs € 1,20 lager ligt dan de prijs bij de lokale, Amstelveensche Lidl! Ik heb niets tegen de LIDL en ook niet tegen die vaatjes bier, begrijp me goed, ik probeer te beschrijven hoe die vrienden in elkaar steken! De THT-datum zou in het geval van een Primeurwijn 2006 nooit voorbij Pasen 2007 in de winkel hebben mogen staan/liggen en dan neem ik het nog ruim!
Waarom worden er bijvoorbeeld nu ( we zijn al ver in 2013) nog “zomerse roséwijnen” aangeboden uit 2010 of 2011? Die hadden vorig jaar september of het jaar daarvoor al op moeten zijn! Ik zweer u, ik werkte in 2011/2012 in een hotel waar ze zonder zich te schamen een Spaanse rosé uit 2009 met de kleur van roestig ijzer aanboden. (Ja, ik had er inderdaad nooit moeten gaan werken, maar dat zijn leermomenten. (Zelfs als je de 55 voorbij bent)).
Ik vraag niet om een THT-datum voor de wijnen van Château Lafite-Rothschild, Château Latour, Château Mouton-Rothschild van, om maar wat te roepen, het jaar 2009. Van deze wijnen verwachten de keldermeesters een drinkmoment dat ergens tussen de jaren 2020 en 2060 zal liggen. Het gaat mij om het reguliere spul van tussen de drie en zes €uri dat op elke verjaardag, of tijdens de poulefase van het WK voetbal geschonken wordt. Zet er met duidelijke cijfers een maand op waardoor duidelijk is wanneer de lege fles zijn leven hoort te beëindigen in de glasbak om de hoek. Als een THT-datum voor de verkoper iets te veel van het goede is, dan zou ik willen voorstellen om te kiezen voor een TDV-indicatie.
TDV-indicatie zegt u? Ja, dat schrijf ik! TDV! TDV wil zeggen “Tenminste Drinken Voor!”
Het gaat mij in het geval van de combinatie THT en wijn niet om een exacte datum maar een soort van ‘ongeveer’. Dat zou voor ons allemaal een stuk fijner en meer genietbaar zijn. Met dat TDV kunnen ze er bij de AH, de Dirk, de LIDL, de C1000, de Super de de Boer, de Plus en de Deen, reclametechnisch van alles van maken zoals:
- TDV de finale van het WK voetbal 2014
- TDV het einde van de prachtige zomer van 2013.
- TDV de R in de maand komt.
- TDV kerstmis 2013
- TDV het eerste vuurwerk van 2014
- TDV de eerste sneeuw van 2013 valt
- TDV Pasen 2014
Het maakt niet uit wat ze er van maken, zolang de consument maar weet wanneer de wijn gedronken dient te worden, waarmee u een frisse en fruitige wijn in de glazen kunt schenken zoals ook de producent het bedoeld heeft.
Rest mij nog om u en al uw vrienden, een voor allen prettig verjaardagsfeest te wensen met wijnen die (nog!) op dronk zijn!
—
Tot zover.
Chris Koot.
