Prosecco Frizzante is geen Champénoise! En had wat mij betreft nooit gemaakt hoeven worden!

Ook in Italië maakt men, net als in Frankrijk en Spanje, een witte mousserende wijn welke bij een feest past. Rondom Venetië wordt de allerbeste Prosecco gemaakt, de Cartizze Superiore, afkomstig uit het kleine heuvelachtige gebied in Treviso.  Wanneer er op de fles ‘Conegliano / Valdobbiadene DOCG’ staat, dan betekent dit dat deze wijn afkomstig is uit de streek. Buiten dit gebied, maar wel in de nabijheid maakt men een met DOC-aangeduide Prosecco.  Er zijn overigens drie soorten Prosecco: Spumante, Frizzante en Tranquillo (maar daar zitten geen bubbels in!). Prosecco Spumante komt nog het meest in de buurt van een champénoise, omdat het koolzuur in de fles op natuurlijke wijze is ontstaan. Frizzante ontstaat in grote tanks door aan reeds bestaande wijn opnieuw gist en suiker toe te voegen. En dat hadden ze nooit moeten bedenken!Voor Prosecco uit de DOCG-streek geldt een oogstmaximum van 12.000 kilo per ha. En voor de DOC-streken is dat 13.500 kilo per ha.

Voor wat betreft Nederland  stopt het mooie verhaal daar. Omdat de gemiddelde Nederlander bij wijn waar koolzuur in zit, meteen aan feest denkt (en ook meteen aan champagne), hebben producenten uit andere wijngebieden een afzetmarkt voor minder goede witte wijn ontdekt. Die domme Hollanders drinken alles als het maar lekker klinkt en als ze maar kunnen zeggen dat ze champagne hebben gedronken. Zo hadden we vroeger Rosé d’Anjou, als product compleet naar de Gallemieze geholpen (Gallemieze(n) valt volgens Van Dale (2005) terug op het Hebreeuwse gallamis, dat kiezels, puin of gruis betekent). En wat te denken van Sherry? In Nederland schaamde men zich er helemaal niet voor omdat bij Jac. Hermans in flessen met oor en van 2 liter mee naar huis te nemen. De cidre brut van 1,98 euro met plastic capsule en namaak goudkleurige folie is kennelijk net te goedkoop, dus is men overgestapt naar een soortgelijk product uit Italië dat een betere uitstraling heeft, duurder is maar wel van eenzelfde abominabele kwaliteit, en met schroefdop!

Nog niet zo lang geleden werd ik allerhartelijkst ontvangen met een aperitief dat op de uitnodiging werd omschreven als een Champénoise. Oké, dan denk ik in ieder geval nog aan een Cava of een Crémant (uit bijvoorbeeld de Elzas of de Bourgogne) of aan zelfs nog aan een Prosecco Spumante, maar niet aan het allergoedkoopste onder de Italiaanse narigheid: Prosecco Frizzante. De naam Prosecco zonder DOC(G)-aanduiding kan tegenwoordig overal vandaan komen, zelfs van buiten de Italiaanse landsgrenzen.

Omdat men in Italië de bui al zag hangen, zijn ze de wet gaan aanpassen. De voor een goede Prosecco gebruikte druif heet net als de wijn: Prosecco.

Omdat Prosecco niet alleen staat voor een druivenvariëteit maar ook voor een minder kwalitatief goede bubbel, hebben ze bij wet en ter bescherming van de naam van deze druif, de naam sinds 2009 veranderd in “Glera”. Voor alle duidelijkheid, de Glera is één van de voorouders van de Proseccodruif. Als er nu Prosecco op de fles staat, dan verwijst dat niet per sé naar de gebruikte druif maar naar een veel groter productiegebied. Wijnen van buiten het officiële productiegebied maar wel van de Gleradruif/Proseccodruif moeten de naam Glera gebruiken. Overigens mag de wijn naast de 85% Glera ook uit de volgende druivensoorten bestaan: Verdiso, Bianchetta, Perera, Glera Lunga, Chardonnay en Pinot.

Om alles nog wat erger te maken is er de Nederlandse belasting op bubbels. Prosecco Frizzante bevat te weinig koolzuurdruk om onder die wet te vallen en is daarom zo goedkoop! Alle andere koolzuurhoudende wijnen vallen wel onder het nog steeds niet afgeschafte regime van de bubbeltax, dat 260 euro per hectoliter bedraagt. Met andere woorden 1,95 euro op elke fles! Voor Frizzante is dat 0,51 euro. Door die belastingen hebben wij Nederlanders zelfs de goede naam van onze eigen jenever naar de knoppen geholpen (van 40 naar 35%). Nu zijn we op Europees niveau ook bezig om, na rosé of Cabernet) d’Anjou, Medium Sherry en Cidre Brut, Prosecco een slechte naam te bezorgen. Niet kopen dus!

Ik wens u en de uwen een feestelijk uiteinde met, als u dat zo nodig wilt, een Prosecco Frizzante! Mocht u er met dat spul toch nog wat van willen maken, een paar druppels Grand Marnier NaVaN doet wonderen! Of zelfs wat Mandarine Napoléon.

 

 

Tot zover . . . Chris Koot.

Dit bericht is geplaatst in Columns, Wijn met de tags . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *