Onder vele namen is deze laatrijpende druif, die oorspronkelijk van het Iberisch schiereiland (Spanje en Portugal) afkomstig is, bekend: neemt u er maar even rustig de tijd voor:
Agostenga, Brustiano Bianco, Brustiano di Corsica, Carbes, Carbesso, Favoria, Favoria Bianca, Favoria di Alba, Formentino, Garbesso, Grosse Clarette, Malvasia a Bonefacio, Malvasia Grosso, Malvoisie, Malvoisie Corse, Malvoisie Prėcoce, Piccabon, Piga, Pigato, Rolle, Rossese, Sibirkovski, Uva Sapaiola, Uva Vermentino, Valentin, Varresana Bianca, Vennentino, Verlantin, Vermentini Bianco, Vermentino Pigato en Vermentinu. Maar of ook de Rolle een alias voor deze druif is, is vooralsnog onzeker en schijnt aan de hand van zijn DNA te worden onderzocht. In het zuiden van Frankrijk worden beide namen gebruikt. De naam Malvoisie in het rijtje zou ook kunnen duiden op de Malvasia van het eiland Madeira en dat maakt het allemaal nog complexer. Wilt u het nog complexer? Die naam Malvasia is waarschijnlijk afgeleid van Monemvasia, een stad op de Peloponnesos, dat dan weer in Griekenland ligt.
Meestal wordt de Vermentino, laten we hem zo maar even noemen want zo staat’ie op het etiket, gebruikt in combinatie met andere druiven zoals chardonnay, sauvignon blanc, viognier en of muscat om een prettig drinkbare wat ik noem “huiswijn” te creëren.
De Vermentino druif is dus waarschijnlijk familie van de Malvasia en wordt, voor zover u dat nog niet begreep, gebruikt voor het maken van witte wijn. Op Corsica, Sicilië en het zuiden van Italië zijn het vaak krachtige, intense wijnen met veel kleur, hoewel de gene die ik deze week proefde, Vermentino IGP van Vecchia Torre zeer licht in kleur en smaak, vriendelijk, maar prettig was.
Ook in het zuiden van Frankrijk, waar deze soort tegenwoordig veelvuldig is aangeplant, worden goede resultaten bereikt. Als mono-cépage blijkt deze druif de laatste tijd uitstekend tot zijn recht te komen. In de smaak en geur vinden we veel rijp fruit en noten en de wijn komt fris, romig maar ook wat kruidig over. De druif is niet veeleisend, als’ie maar naar zon en zee gericht staat. En dat maakt hem ideaal voor deze streek.
Bij mijn bezoek aan Preignes-le-Vieux, een domein in het hart van de Pays d’Oc, proefde ik hun Vermentino “bâtonnage des lies”. Bâtonnage staat het omroeren met een stok (Bâton) van de gistende most (= lie) tijdens de vinificatie. Het bezinksel komt op die manier in contact met de wijn in wording waardoor de gisting optimaal plaats vindt. Tot aan maart in het jaar er op volgend is de wijn in contact met deze “lies”. Het resultaat is een zeer smaakvolle, rijke en ronde wijn.
Het boeket van deze wijn is delicaat en combineert uitstekend met o.a salades als Niçoise, met zeevis als tarbot en heilbot, maar ook met boerenworstsoorten als Andouillette. Ik stel me me zomaar gegratineerde kreeft met wat basilicum voor en, tot slot van de maaltijd, wat kaas zoals een Epoisses of een zachte Franse lekker rijpe geitenkaas.
Neem even contact met meneer Krimpenfort want hij bestelt wat mij betreft te weinig van deze wijn. http://www.krimpenfort.nl
Tot zover . . .
Chris Koot
