Van vrijdag 25 maart tot en met zondag 27 maart 2011 vond in de Der Aa-kerk in Groningen de zesde editie plaats van het Whisky Festival van Noord Nederland. Het Akerkhof is één van de drie Groningse straten op de uitvoering van het Nederlandstalige Monopolyspel.
Het wordt op dat spel overigens aangeduid als A-Kerkhof, maar dat is niet in overeenstemming met het Groningse straatnaambordje, zoals ik dat aan het einde van de Vismarkt tegenkwam! De (of het) Hoge der A en de (of het) Lage der A zijn de benamingen van straten in de stad aan beide zijden van de A. De ‘Drentsche Aa’ is de enige beek die zijn oorspronkelijke loop als meander voor een groot deel heeft behouden. Deze beek heet, gek genoeg, alleen in de stad Groningen ‘Drentsche Aa’. Uiteindelijk mondt de beek uit in de Noord-Willemsvaart.
Maar, net als de rivier, wijk ik af!
Op eerdere versies van het Whisky Festival Noord Nederland, maar ook op vele andere festivals, was ik werkzaam in de stands van Glenfiddich en the Balvenie en dat heb ik altijd met plezier gedaan (zoals de gewaardeerde lezers weten). Als ik eens niet in die stand aan het werk was, was ik wel bezoeker van een whisky festival. Dit jaar was ik voor het eerst te vinden achter de tafels van Wine World Holland, de importeur voor Nederland van onder andere de whisky’s van Douglas of Drumlanrig en Clan Denny. Dat bracht sommige bezoekers even de war, (ze hadden me bij de concullega’s al gemist). En het was een feest om daar te mogen werken! Ik moet u als lezer eerlijkheidshalve bekennen dat ik de stand van deze importeur altijd onachtzaam voorbij liep en bijna nooit iets heb geproefd van de twee merken. Ik kende Teun, importeur en eigenaar van Wine World Holland persoonlijk (en hij mij gelukkig ook) maar ik had geen idee van de prachtige whisky die hij de festivalbezoekers liet proeven. Nu ik aan de ‘andere (maar wel de juiste) kant van de tafel’ stond zag ik dat ook steeds weer gebeuren: het langslopen met een ongeïnteresseerde blik van veel bezoekers. Ik schaam me met terugwerkende kracht kapot! Sterker nog, ik had moeten stoppen om te proeven, want in de voorgaande jaren heb ik heel veel moois gemist. Ik troost me nu met de gedachte dat ‘wijsheid met de jaren komt’ en ‘ik nooit te oud ben om te leren’. Maar dat is, terugkijkend, een schrale troost! In het geval van zowel Douglas of Drumlanrig als Clan Denny had ik liever eerder met de producten kennis gemaakt. Voor een korte gefilmde impressie zie: http://www.youtube.com/watch?v=GAkjyGMMd9k Maar dan pas vanaf seconde 40 tot seconde 68.
Douglas of Drumlanrig is, zoals ze dat zelf graag noemen, een onafhankelijke whisky opvoeder en niet een onafhankelijke bottelaar. Zij kopen de white spirit in bij distilleerderijen als Macallan, Linkwood, Arran, Bunnahabhain, Ardmore, Coal Ila, Port Ellen, Glen Grant, Glen Ord, Littlemill, Strathisla, Ordmore, Benrinnes, Breaval, Craigelachie en vele anderen en voeden dat naar eigen idee in hun eigen warehouses en in de door hen zelf geselecteerde vaten op en wijken daardoor af van de merken waar ze de white spirit kopen. Zij gebruiken vele soorten vaten zoals de Bourbon Barrel (ook refill en 2nd refill), het Sherry Butt (ook refill en 2nd refill) Hogshead (ook refill en 2nd refill),
De verschillen tussen de Single Cask bottelingen van Douglas of Drumlanrig en de commerciële bottelingen van de grote merken als Macallan, Glenfiddich, Glenlivet en Glenmorangie zijn:
Single Cask Single Malt van Douglas of Drumlanrig:
- Niet koud gefilterd
- Natuurlijke kleur
- Kleine producties van 150 tot max. 600 flessen
- Gelimiteerde oplage
- Elke fles is uniek (vattype, leeftijd distilleerderij)
Commerciële Single Malt van grote merken:
- Koud gefilterd (over het algemeen)
- Kleurstof toegevoegd (karamel)
- Grote productie
- Een combinatie van honderden vaten per botteling
- Een uniform product per distilleerderij
In één keer wordt een grote hoeveelheid white spirit aangeschaft maar het is veel te veel om één vat te vullen. Dus wordt het verdeeld over een groot aantal vaten. En omdat vaten nu eenmaal net kinderen zijn, is niet één van die vaten gelijk aan welke andere dan ook. Het is aan de maltmaster om te bepalen welk vat whisky er aan toe is om gebotteld te worden. Hoewel gelijktijdig op fust gegaan, kan het zijn dat de botteling van deze whisky’s qua datum ver uit elkaar ligt. Ik proefde twee whisky’s van Strathisla die gelijktijdig op fust gegaan zijn. De een was 12 jaar en uit een Hogshead refill, de ander was 14 jaar en ook uit een Hogshead refill, maar veel kleiner. De smaakverschillen waren enorm en het was een belevenis om deze verschillen e proeven.
Om kort te gaan, zoek een winkel in jouw regio, of kijk op http://www.wineworld.nl en mail hen voor een adres, die whisky’s van Douglas of Drumlanrig vekoopt, verbaas je over de prijs en stort je in het avontuur van steeds weer een andere fles whisky die ogenschijnlijk toch het zelfde is.
Slainthe
—
Tot zover
Chris Koot
