Romorantin

In de Loire streek bestaat nog een zeer lokaal aangeplante druif: de Romorantin.Deze druif is ook bekend onder andere synoniemen als

  • Dannery,
  • Daneri,
  • Framboise,
  • Gros Blanc de Villefranche
  • Ramorantin.

Een weinig voorkomende variëteit die al sinds de 16e eeuw in de regio te vinden is. Volgens recent DNA-onderzoek is hij waarschijnlijk voortgekomen uit een Pinot variëteit, zoals ze in de Bourgogne voor komen, en Gouais Blanc. Alleen de wijnen uit het plaatsje Cour-Cheverny worden er van gemaakt. Het was François 1er die, na zijn tocht door Italië in 1519, opdracht gaf deze druivensoort rondom zijn kasteel, het Château de Romorantin, aan te planten. Dan is ook meteen duidelijk waar de naam vandaan komt. Overigens liggen de plaatsen Romorantin en Cour-Cheverny wel een kilometer of twintig bij elkaar vandaan. De naam Cour-Cheverny komt van een kasteel, Château la Sistière, een zgn. Cour nabij Cheverny. De aanwezigheid van het kasteel zorgde er voor dat de huizen er omheen uiteindelijk een dorp vormden en zo ontstond de naam van de plaats en van de appellatie. Enkelen onder u kennen het kasteel wellicht als Château Moulinsart (Kasteel Molensloot) het voorouderlijk huis van Kapitein Haddock uit de Kuifje-reeks. François 1er is in de boeken beter bekend als François de Hadoque. Het Kasteel wordt nog steeds bewoond en is te bezichtigen. In de zomer kan ik u aanraden het voederen van de jachthonden te gaan aanschouwen. Aanvang 17:00 uur.

Weest op tijd want u zal niet de enige zijn! 

Vanwege de link met Kuifje is er in een naastgelegen schuur een museum ter ere van de fameuze Belgische journalist met het kuifje. Let op! Het entreebedrag is slechts bedoeld voor de entree naar het museum en niet om het hele museum over te nemen! Hoewel je dat zou kunnen denken. Maar goed, de adelstand is dankzij de Franse belastingdienst ook niet meer wat het geweest is!

Tijdens ons bezoek aan de Salon des vins de la Loire in Angers in januari jl. bezochten we de stand van Philippe Tessier. Deze producent is vandaag de dag één van de weinige producenten die Romorantin aangeplant heeft. Het was eigenlijk, zoals gewoonlijk bij mij, een emotionele reden om deze wijn nog eens terug te proeven. Ergens aan het begin van deze eeuw, stond één van zijn wijnen op de wijnkaart van de Kersentuin. Tessier had in die tijd waarschijnlijk een probleem met de kurken waardoor een aantal flessen hun inhoud aangeboden zagen worden aan het hoofdstedelijk riool! 

We proefden alleen de drie wijnen uit zijn assortiment die van deze druif zijn gemaakt en op de markt komen als Cour-Cheverny.

De eerste die ons werd ingeschonken was de Cour-Cheverny AC uit 2009. De wijn was fris en jong, wat vettig met in de neus wat drop/laurier. De smaak lag ergens tussen die van de Chenin blanc en de Sauvignon blanc. Maar een zeer prettig drinkbare wijn.

De tweede was Cour-Cheverny ‘les Sables’ uit 2008. Wat opviel was in eerste instantie de geur van verse warme appelmoes (maar, nog zonder de kaneel), de smaak was lang met nog veel zuur en rijk aan mineralen. Een wijn die prima past bij kruidige gerechten, vette vis en asperges. De Cour-Cheverny Cuvée ‘les Sables’ is gemaakt van oude wijnstokken die hun leven leiden op de lichte, zanderige bodem. Het sap fermenteert in grote stalen tanks en krijgt geen malolactische gisting.

Tot slot de Cour-Cheverny ‘la Porte Dorée’ 2009. Een werkelijk prachtig glas wijn met een opvoeding op demi-muids en foudres van ongeveer negen maanden (vaten van ongeveer 600 liter). Natuurlijk waren er de indrukken van het hout maar dankzij de grootte van de vaten niet al te overheersend, de wijn was vettig, geurde naar venkel en anijs en liet een lange afdronk achter. Deze jonge wijn vormt een uitstekende combinatie met zuurkoolgerechten op de Elzasser wijze en vette zoetwatervis.

Ondanks het feit dat deze wijnen volgens de liefhebbers en producenten uitstekend kunnen ouderen, gaat mijn voorkeur uit naar de jonge en niet op hout opgevoede wijn van de Romorantin. Als sommelier zal je er een harde dobber aan hebben om de oudere, maar ook de op hout opgevoede wijnen aan je gasten te verkopen. Het is dan zoveel makkelijker om een duurdere Chardonnay uit de Bourgogne aan te bieden. De wijn heeft namelijk de eigenschap om met het ouderen een soort van sherry-smaak te ontwikkelen die bijvoorbeeld ook voorkomt in de wijnen uit de Jura, de vins de paille.

Tot slot: Ik wil niet beweren dat de Romorantin een net zo edele druif is als de Chenin Blanc, maar het is zeker een verrassend alternatief voor de witte wijnen van zijn in deze buurt veel populairdere Chenin en uit dezelfde prijsklasse. Dus laten we dit unieke ras niet vergeten! Maar drink ze jong en zonder hout!

Tot zover . .

Chris Koot

Dit bericht is geplaatst in Columns, Wijn met de tags , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *